woensdag 15 juni 2011

Volop zomer


Het is weer volop zomer op Curacao. Nou is het dat altijd natuurlijk, maar de temperatuur kruipt steeds meer omhoog en de wasmachine draait overuren, want het is weer voor minimaal 2 setjes kleding per dag.
Het orkaanseizoen is begonnen. Wij merken er gelukkig niet al te veel van. Af en toe een flinke bui, maar dat vinden de plantjes heerlijk!!! Vooral onze kokospracht geniet van al dat water. Er lijkt geen einde te komen aan de kokosnoten!
Verder merken we dat het orkaanseizoen begonnen is aan de wind. Als er een orkaan of flinke storm ergens om ons heen raast, pikt ie al onze wind in. En windstilte is geen pretje. Dan nestel ik me zodra het kan op de porch en beweeg ik zo min mogelijk. En zelfs dan is het nog zweten geblazen! Gelukkig onderhoudt Martijn ons zwembadje erg goed (de 4e lekkage is inmiddels verholpen) en kunnen we voor de nodige verkoeling in het zwembad plonzen.
En dan na een paar dagen komt de wind terug en is het weer prima uit te houden. En als het dan flink gaat waaien gooit Martijn zijn surfplank op het dak en dan in volle vaart naar Jorisbaai om te surfen. Hij heeft laatst voor het eerst meegedaan aan een wedstrijd. Met de blaren op zijn handen kwam hij van het water en helaas niet gewonnen, maar hij heeft het mooi wel gedaan!!

Verder hebben we nog wat dierenvrienden in en om het huis. Jimmy groeit nog steeds en blijft een lieverd.  
Op de porch hadden we een bijennest, die we gelukkig op tijd weg wisten te halen en in de schuur een maribombanest. Heel apart om te zien hoe ze dat maken. We hebben het nestje maar laten zitten, want we hadden er geen last van en inmiddels zijn alle beestjes uitgevlogen en is de rust wedergekeerd.

We hebben in mei de Caribische Vlootdagen gehad. Gezelligheid en veel schepen. Zelfs de onderzeeër ‘de Dolfijn’ had de tocht naar Curacao gemaakt en trok veel bekijks! Om er op te kunnen moest je 3 uur in de rij staan, dus wij hebben hem alleen maar van de buitenkant bewonderd.
’s Avonds speelde de band Vibe samen met Barry Hay van de Golden Earring. 

En Femke was gezellig op bezoek. Zij heeft hier 3 maanden gewoond en moest helaas weer terug naar NL. Maar nu was ze dus even terug voor een lange vakantie. We zijn een paar keer op pad geweest met de Jeep en hebben lekker aan het strand gelegen. Tijdens het snorkelen hebben we een prachtige octopus gezien die zich vast gezogen had aan een Conch (koningsschelp). Het vlees van die conch hebben we trouwens ook nog gegeten bij Jaanchies. Erg lekker!!
Verder heb ik met een stel meiden heerlijk sushi gegeten voor de verjaardag van Moon. Met stokjes eten is toch nog best lastig!

Begin juni is Martijn met een hele groep gaan abseilen van de Julianabrug. Dat was een heel avontuur, want je mag normaal gesproken niet eens te voet op de brug komen.
Door een luik in de brug kwamen ze in de stalen constructie van de brug terecht en konden zo naar het juiste punt lopen. Door een rond luikje in de zijkant van de brug gingen ze aan een touwtje weer naar beneden. Ik stond toe te kijken van onderaf, maar had knikkende knieën toen ik het zag hoe het ging. Voor geen goud krijgen ze mij daar naar boven!! Maar Martijn vond het prachtig. Boven vond hij het wel heel even spannend, maar eenmaal hangend en genieten van het prachtige uitzicht viel alle spanning weg!
Daarna zijn we voor de nodige ontspanning samen met Machiel heerlijk gaan lunchen bij Saint Tropez en de rest van de middag zijn we daar ook maar blijven hangen (of moet ik loungen zeggen??). Helemaal niet verkeerd!

Sinds een paar weken heb ik een nieuwe baan. Ik werk nu als front office medewerker (oftewel receptioniste) bij Dolphin Suites. Dit is een hotel dat hoort bij het Sea Aquarium. Bij het Sea Aquarium hebben ze een afdeling voor therapie met dolfijnen. Van over de hele wereld komen er mensen naar Curacao voor deze therapie. Dit zijn allemaal mensen met een beperking. Het hotel is dan ook helemaal ingericht op deze doelgroep. 
Ik heb het ontzettend naar mijn zin daar. Het is een klein hotel (20 kamers) en er is veel interactie met de gasten. Omdat ze vaak niet zomaar overal heen kunnen zitten ze vaak in de lobby voor een praatje. Ik werk er nu 20 uur in de week en hopelijk kan ik dat snel uit gaan breiden!