zaterdag 13 april 2013

Duurt lang!!



Zelf zeg ik het vaak: Duurt lang!! Maar nu ben ik er zelf schuldig aan. Ik dacht dat iedereen wel een beetje 'blogmoe' zou zijn. Weer verhalen over zon, zee en strand. Maar misschien is een half jaar toch wel een beetje erg lang om niets van je te laten horen. Hier dus maar snel weer een nieuw avontuur van Tinus en Nynus.

Pffff, waar begin je na zo'n lange tijd? 
Gelukkig heb ik de jaarlijks terugkerende evenementen zoals kerst op het strand, sinterkerst vieren tussen de palmbomen carnaval al eerder beschreven.
Laten we het bij ons 'dagelijks' leven houden.

Na mijn laatste bericht zijn we voor ruim 2 weken naar Nederland geweest. Ons nieuwe neefje Pijke moest natuurlijk bewonderd en geknuffeld worden. En daar hebben we van genoten! Maar wat was het KOUD in Nederland!! Dat was toch wel minder leuk! Dikke truien, sjaals en jassen werden overal vandaan getrokken, want we waren duidelijk niets meer gewend.
Tijdens deze vakantie waren we een jaar getrouwd. Stonden we tijdens ons huwelijk heerlijk in de zon en genoten we van een prachtige dag buiten, een jaar later stonden we te vernikkelen van de kou op het Noordwijkse strand waar geen ziel te bekennen was. Wat een contrast. 
Maar het was heerlijk om iedereen weer te zien, te knuffelen, bij te kletsen en al het Hollandse weer even goed op te snuiven. 
Ook hebben we hier weer bezoek gehad. Begin februari waren mijn ouders hier en ook Chiel en Annelien kwamen van het heerlijk Curacao genieten. Mijn vaders verjaardag en mijn verjaardag hebben we goed gevierd! Veel gedaan, gezien en genoten.
Martijn zijn ouders zijn daarna geweest. Net als de anderen ook al eerder op Curacao geweest, maar toch weer nieuwe ervaringen  omdat we nu in een ander gedeelte van Curacao wonen. Weer veel leuke dingen gedaan met elkaar en fijne weken gehad.
ook mijn nicht Anke was even op het eiland voor een bliksembezoek. Voor werkzaken vloog ze voor een paar dagen naar Bonaire en Curaçao en dus hebben we een avondje heerlijk bijgekletst onder het genot van een drankje en een pizza op Zanzibar. Een mooie locatie voor een kleine familiereünie.

We hebben een nieuw hondje. Op mijn werk vonden we op een gegeven moment een zwerfhondje, dus we belden CARF (een organisatie die deze hondjes opvangt en oplapt) en zij kwamen direct. Ik was onder de indruk van hun werk en wilde iets voor hen doen. Zij zochten nog ‘foster’ gezinnen om hondjes op te vangen zolang ze nog geen definitief thuis hebben. Wij vonden Jimmy toch al een poosje zielig zo alleen en besloten ons aan te melden hiervoor. We kregen Hazel. Een klein schurfterig mormeltje. Ze was gevonden in mundi bij Jorisbaai tussen bergen afval. Ze moest niets van Martijn weten, maar dat was eigenlijk na een dag al over. Ze heeft zich super snel aangepast en dankzij goede medicijnen en lekker eten weer een prachtig hondje geworden. We waren zo dol op haar dat we eigenlijk al snel wisten dat we haar niet meer weg konden doen. Nu hebben we dus 2 honden. We vinden haar erg lijken op Dobby van Harry Potter (zie foto’s) en overwegen nu een naamsverandering.

Martijn is druk met de voorbereidingen voor een nieuw evenement op het eiland. Hij heeft dit met een aantal vrieden bedacht en ze maken er iets moois van. Het gaat ‘Endless Summer Festival’ heten en het wordt een windsurf, kitesurf en mountainbike evenement worden. Het gaat pas plaats vinden in augustus, maar in mei tijdens het Hemelvaartweekend is alvast de aftrap. Dan beginnen we weer met de opbouw van het surfdorp op de Jorisbaai en worden er alvast wat kleine wedstrijden georganiseerd.

Ik ben begonnen met trainen bij een lokale volleybalvereniging. Het recreatief volleyballen op de marinebasis beviel me zo goed, dat ik meer wilde. Dus begon ik fanatiek aan de trainingen bij Hurricane. Twee keer in de week twee uur trainen op flink tempo. Af en toe werd ik gewoon misselijk van de inspanning, maar leuk dat het was! Helaas protesteerde dit oude lijf, precies op het moment dat de competitie van de A-klasse zou gaan beginnen. Ik had iets teveel van mijn bovenbeenspieren gevraagd en moet dus voorlopig mascotte zijn bij de competitiewedstrijden. 

We hebben na bijna 3 jaar op het eiland eindelijk gezwommen met een dolfijn, namelijk Papito. Hij is een van de therapiedolfijnen en we mochten met z'n tweeen met hem het water in en hadden ruim de tijd. Het was echt geweldig!
Een paar maanden geleden mocht ik ook samen met mijn collega's een animal encounter doen. Dit hield in dat we gingen snorkelen tussen de (grote) vissen en hier en daar nog wat grotere jongens voeren. Dat was ook een bijzondere ervaring. 

En dan nog het niet minst belangrijke nieuws, onze verlenging is inmiddels definitief! Martijn zijn functie is bekeken en er is gewikt en gewogen over hoeveel tijd het moet gaan kosten om alles over te dragen. Uiteindelijk heeft dit geresulteerd in een verlenging voor ons voor een jaar, dus we zitten hier nog op Curacao tot juli 2014. Mogelijk langer, maar dit hebben we nu zwart op wit!

Nog wat foto's om het afgelopen half jaar te illustreren.
Foto's