dinsdag 30 november 2010

Decemberweer



Het einde van november nadert en de donkere dagen voor kerst komen eraan. Nooit gedacht dat ook hier de dagen zo donker zouden zijn. We hebben geen sneeuw, maar het weer is omgeslagen van windstil met af en toe zon en af en toe een hoosbui naar harde wind en volledige bewolking met regelmatig een hoosbui. Het eiland is in jaren niet zo nat geweest en op verschillende plekken blijft het water dan ook staan. De grond kan het niet meer aan.
De luchtvochtigheid is erg hoog en de was is dan ook niet meer droog te krijgen. We hangen hem nu al binnen op, maar ook dan duurt het dagen voor het echt droog is.
Een nare bijkomstigheid van de regen is dat de wegen verslechteren. Nou was het al niet veel, maar erg veel slechter moet het niet worden, want dan kunnen we beter weer met paard en wagen op pad gaan. Er zitten enorm veel gaten in de weg en repareren lukt bijna niet en heeft ook weinig zin, want het spoelt allemaal zo weer weg. Als het geregend heeft staan er vaak flinke plassen op de wegen en zie je niet meer waar kuilen en gaten zitten. Als je dan met flinke vaart aan komt rijden en pakt zo’n gat mee, dan is de auto daar over het algemeen niet zo blij mee.

Nog een vervelend gevolg van al die regen is dat de muggen zich in rap tempo vermenigvuldigen. Wij hebben ons er lang tegen verzet, maar ook wij zitten tegenwoordig vaak binnen, waar er iets minder muggen zijn.
Met al die muggen verspreidt ook de ziekte dengue zich steeds sneller over het eiland. Dengue wordt overgebracht door muggen en aangezien die er nu in overvloed zijn en ze er vrolijk op los steken gaat dat best snel helaas.
Mij hebben ze ook te pakken gehad. Ik had in eerste instantie alleen flinke pijn achter mijn ogen en zat onder de uitslag. Nou, als dat dengue is dat valt het best mee. Maar nee, na ongeveer een week werd ik echt ziek. Geen eetlust, moe, slap, pijn in m’n hele lichaam, kortom ellendig. Langzaam aan gaat het weer wat beter gelukkig. En voor de rest van mijn leven ben ik nu immuun voor deze vorm van dengue. Wel jammer dat er 4 vormen zijn…..

Vorige week is ook hier de sint aangekomen. Wat een prachtige intocht was dat. Omgekeerde wereld. Een donkere sint met een beetje witte schmink en zwarte pieten met een extra laagje zwart, want dat hoort zo. En niks geen sinterklaasliedjes door de straten, nee een Caribische brassband met flink geweld achter de sint aan!
Een echte sinterklaassfeer is er dus niet hier, maar we zingen uit volle borst hoor de wind waait door de bomen en zetten vrolijk onze slipper. En met effect, want gisteren heeft de sint hier al een prachtig pakketje gebracht!

Verder gaat alles lekker z’n gangetje. Martijn heeft het naar zijn zin op het werk, gaat af en toe darten, af en toe tennissen en klust wat aan de auto’s. Ons wagenpark is zijn trots. Af en toe verhuren we een auto en Martijn blijft verder lekker bezig met opknappen en onderhouden.
Hij is ook met een groep collega’s gaan zeevissen. Ze hebben een paar flinke jongens gevangen en we hebben nu dan ook de vriezer vol liggen met vis.
Ik heb het ook naar mijn zin op het werk. Het was even wennen om weer ritme te hebben in de week, maar het bevalt goed. De winkel is nu 2 keer zo groot geworden en vorige week hadden we de officiële opening. Een heel feestelijk gebeuren en een prachtige winkel!

En afgelopen vrijdag hadden we het Caribische Assaut. Dat is een officiers gala van de marine. Dus ik was samen met Joyce op pad geweest om een mooie jurk te scoren en dat was gelukt. Ik was zelf die avond wel van top tot teen roodgespikkeld, maar dat viel gelukkig niet zo op. Het was een bijzondere avond.

dinsdag 2 november 2010

We zijn er weer!!!

Na ruim 3 weken (en Martijn een week) in Nederland te zijn geweest, zijn we weer terug op Curacao.
We hebben veel leuke dingen gedaan, veel mensen gezien en een prachtige bruiloft van Judith en Lieven gehad.
Het was even lastig om weer afscheid te nemen, maar gelukkig zaten Judith en Lieven hier op ons te wachten en dat maakte een hoop goed. Ze kwamen ons ophalen van het vliegveld en we hebben een heerlijke week met elkaar doorgebracht. Wat hebben we veel gedaan in korte tijd! Af en toe gooide het weer wat roet in het eten, maar over het algemeen ging het goed. Judith en Lieven hebben hun open water duikbrevet gehaald en wij hebben meegedoken. 5 mooie duiken waarbij we veel gezien hebben. We hebben eindelijk een schildpad gezien!! Wel meerdere zelfs! We hadden de onderwatercamera van Stephanie en Jasper te leen en daarmee hebben we leuke foto’s kunnen maken. Dank dank dank daarvoor!
Toen het examen gehaald was zijn we ook nog een keer met z’n vieren gaan duiken. Ik moest helaas afhaken op 5 meter diepte vanwege zere oren, maar dat geeft niets. Even langs de ziekenboeg en dan komt dat ook wel weer goed.

Verder zijn we naar een optreden van Brigitte Kaandorp geweest. Lieven had ons op de gastenlijst weten te krijgen (heerlijk zo’n zwager met connecties!) en we hebben onwijs genoten van de show. Ouderwets bijna in je broek piesen van het lachen. Cor Bakker begeleidde het geheel op de piano en Karin Bloemen kwam ook nog een liedje zingen.
Daarna mochten we nog een drankje gaan drinken met mevrouw Kaandorp herself, crew, aanhang etc. Erg gezellig!

Op Martijn zijn verjaardag hadden we allerlei plannen. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat was het programma vastgesteld. Helaas was de hemel grijs gekleurd toen we wakker werden en viel er hopi awa seru (zo leerden Juut en ik van een Antilliaanse mevrouw). Dit zinnetje bleven wij steeds oefenen en in de supermarkt moesten mensen dan ook erg om ons lachen toen wij maar bleven roepen dat het zo regende.
We hebben er nog wel een leuke dag van gemaakt met taart, spelletjes, Wii en ’s avonds lekker eten en quizzen in De Tropen.

Toen het weer beter werd zijn we naar Sieta Boka gegaan. Dat is aan de noordkust van het eiland. Het water klapt daar met veel geweld op de rotsen en dat is echt prachtig om te zien!

Helaas moesten Judith en Lieven ook weer weg en we hebben ze uitgezwaaid op Hato. Niet leuk!!! Maar we hebben een geweldige week met jullie gehad  lieverds!!
Die avond kwam Guus Meeuwis zijn kunsten vertonen en daar zijn we natuurlijk heen gegaan. We waren ontzettend moe, dus hebben we lekker rustig achteraan gestaan en genoten van de mooie liedjes.

Ik ben afgelopen weekend begonnen met werken. Oppassen doe ik nu nog maar 1 dag in de week en daarbij heb ik nu 2 a 3 dagen in de week een baantje in een winkel, Mom & Co. Het is een erg leuk winkeltje en ik heb leuke collega’s, dus dat gaat helemaal goed komen. Nog even en ik weet alles van Maxi cosi, Quinny, Lief! en al het andere kinderspul.
Op Martijn zijn werk gaat ook alles weer zijn gangetje. Na de vakantie lag er natuurlijk een hoop werk op hem te wachten, maar inmiddels is hij weer redelijk bij.

En dan ben ik ook nog begonnen met Spaanse les. Eigenlijk moet ik natuurlijk Papiaments leren, maar ik begin met Spaans, want daar kom je hier ook al een heel eind mee. Papiaments doe ik er dan nog wel achteraan natuurlijk! Na de les oefen ik dan samen met Martijn de woordjes en zinnetjes zodat hij zijn Spaans (waar hij ooit aan begonnen is) ook weer een beetje kan oppakken.

Gisteravond werden we ineens overspoelt door noodweer..Er werd al dagen voor gewaarschuwd, want orkaan Thomas zou ons aan de noordkant passeren en we zouden daar de uitlopers van meekrijgen. Nou, dat hebben we geweten. Wat een onweer vannacht! En er is ontzettend veel water gevallen. Wij hebben er gelukkig niet zo heel veel last van omdat we hoog wonen, maar andere delen van Curacao staan aardig onder water! Op telegraaf.nl en versgeperst.com zag ik foto’s van andere delen van Curacao. Mensen tot boven hun knieën in het water en auto’s dreven er gewoon weg! Ik stond er wel even raar van te kijken, aangezien wij er hier zo weinig van gemerkt hebben. We hebben heel veel geluk gehad dus!!

En dan nu de foto’s!!

woensdag 22 september 2010

Nog 5 nachtjes slapen.....

......en dan ga ik op vakantie naar Nederland!!! Nooit gedacht dat ik dat nog eens een bijzondere reis zou vinden, maar nu is het toch echt zo! Ik kijk er ontzettend naar uit om iedereen weer even te zien.

Hier is het op het moment heel raar weer. We hebben erg veel flinke regen en onweersbuien en vandaag is het zelfs koel. Heerlijk! Dat is wel een verademing vergeleken bij de zweterige hitte van de afgelopen tijd. Martijn heeft in de tuin een heerlijk zwembad opgezet, dus aan afkoelen geen gebrek in ieder geval.
Oktober is de heetste maand zegt men, maar daarvan zit ik een groot gedeelte in Nederland, dus dat mis ik lekker!!

Op Martijn zijn werk gaat alles goed. Hij begint er steeds meer in te komen en heeft het daardoor meer naar zijn zin.
Het oppassen gaat ook goed. Met de kinderen duik ik regelmatig lekker het zwembad in en verder ben ik helemaal into dribbel, rupsje nooitgenoeg, auto’s en boerderijen.

Wat de sociale contacten betreft gaat het prima. Af en toe drinken we een drankje op het strand met een groepje, maar ook hebben we thuis een leuke bbq gehad en gaan we af en toe lekker duiken.

Afgelopen week was er op het Johan Cruijf Court in Brievengat een dag voor kansarme kinderen. Een hele groep uit huis geplaatste kinderen mochten een dagje voetballen met een aantal oud toppers, waaronder Pierre van Hooijdonk, Ruud Gullit, Robbie Witsche, Aron Winter en 2 Belgen.
Ruud Gullit kwam op een gegeven moment bij ons staan en heeft uiteindelijk ongeveer een half uur staan kletsen terwijl de anderen druk bezig waren met een wedstrijdje tegen de kinderen.

Nu is het dus nog even aftellen en dan op naar Nederland. Martijn volgt ruim 2 weken later voor de bruiloft van Juut en Lieven. Allemaal leuke vooruitzichten dus!!!

donderdag 9 september 2010

Het is hier hopi bon!


Na een aantal dagen van balen en het allemaal niet zo leuk meer vinden ben ik er weer bovenop en is alles weer hopi bon!
Die dipjes schijnen erbij te horen en dat is natuurlijk ook niet zo gek als je bedenkt dat onze lieve familie en vrienden wel erg ver weg zijn.
Gelukkig hebben we ook weer een hoop leuke dingen gedaan.

Allereerst Candy Dulfer. Ik had er niet zo heel veel zin in, maar we gingen toch maar. Het leek mij een beetje saai, een vrouw die alleen maar staat te toeteren op het podium. Nou, saai was het zeker niet!!! Wat een spetterend feestje. Ze trad op met een flink aantal muzikanten en zangers en speelden erg gevarieerd. Als je ooit de kans krijgt om naar een optreden van Candy Dulfer te gaan zou ik het zeker doen!

Zaterdag ben ik met Ineke, Esther en Moon op landhuizentocht geweest. We gingen met een bus (zie foto’s) op pad. We hadden een fantastische gids die erg mooi kon vertellen over het eiland en de landhuizen. Sommigen erg vervallen, anderen prachtig gerestaureerd. Ze gebruikte steeds het woordje ‘mieters’ wat er nu natuurlijk bij ons ook weer helemaal in zit.

Zondag hadden we weer 2 verjaardagen. De eerste van Koen, de zoon van Moon, die 11 jaar werd. Het feestje was op het strand, dus helemaal goed.
’s Middags door naar Marcel die ietsjes ouder werd dan 11 jaar en daar gezellig wat gedronken en heerlijk gegeten. Martijn heeft zich helemaal uitgeleefd in het zwembad en voelde zich een soort kindergartencop.

Dinsdagavond was de borrel bij de generaal. De mannen allemaal in pak en de vrouwen elegantly casual. Het was een borrel voor de nieuwkomers. De generaal en zijn vrouw wonen in een prachtig landhuis en in de tuin hebben we gezellig een drankje gedaan.

Gisteren hadden we ineens last van heel slecht weer. Erg veel regen, onweer en zelfs een windhoos. Ik zat bij de bouwmarkt in m’n auto en kon niet weg vanwege het vele water op de weg. Als het hier eenmaal regent komt het ook echt met bakken uit de lucht en zo snel kan al dat water niet weg. Gevolg is enorme plassen op de weg en spekgladde wegen.
Terwijl ik in m’n auto zat te wachten hoorde ik op de radio over een windhoos bij Grote berg. Die zou aardig wat schade hebben aangebracht. Fijn is dat, als je niet naar huis kan terwijl je niet eens weet of je dak er nog op zit! Gelukkig viel het allemaal mee en stond bij ons alles nog op z’n plek. Verderop in de wijk hadden ze minder geluk.
Ook vandaag blijft het weer wisselvallig. Volledig windstil, dan flinke regen en onweer en dan ineens weer zon en een lekker windje. Nou ja, hebben we hier ook eens wat te klagen over het weer!

En dan nu de foto’s van dit alles!

woensdag 1 september 2010

Update



Zo, weer tijd voor een update!
Het is de afgelopen dagen enorm warm hier. Nou hebben we normaal al een behoorlijk temperatuurtje, maar nu is de wind weggevallen en dat maakt het iets minder aangenaam. Bij alles wat je doet gutst het zweet aan alle kanten en dus doen we maar zo min mogelijk. Martijn heeft op zijn werk gelukkig airco, want anders zouden ze daar ook niet echt productief zijn!

Martijn heeft het helemaal naar zijn zin op z’n werk. Het is hard werken, zeker nu alles nog vrij nieuw is, maar hij heeft leuke collega’s en vermaakt zich prima.
Afgelopen vrijdag was de wisseling van het stationsschip van de marine. Iedere 4 maanden komt er een ander schip deze kant op en is dan stationsschip. Vrijdag kwam de Zuiderkruis aan en Martijn was ‘officier belast met de leiding’ zoals dat zo mooi heet. Hij moest de traditionele welkomstceremonie leiden en dus de vlaggenparade doen en de saluutschoten aangeven. Het was even geleden dat hij die officiële bezigheden gedaan had, dus hij moest weer even oefenen, maar het verliep allemaal prima. Ik kon er helaas niet bij zijn omdat ik moest oppassen, maar de vrouw van een collega van Martijn heeft een mooi filmpje gemaakt, dus heb ik het toch nog kunnen zien (ik heb het filmpje en de foto’s bijgevoegd in de link onderaan). Over 4 maanden ben ik er zeker bij!

Ik ben dus begonnen met mijn oppasbaantje. Om 6.30 uur begin ik en om 13.30 uur ben ik alweer klaar. De kinderen zijn 1 en 3 jaar oud en erg lief. De familie is deze week verhuisd naar een huis met zwembad, dus kan ik lekker zwemmen met de kids. Heerlijk!

Vorige week zijn we met een groepje naar het strand gegaan. Lekker relaxen, koelbox met eten en drinken mee en lekker in de zon. We zijn hartstikke verbrand, want al smeer je factor 50, het maakt niets uit als je te lang in de zon zit. We zijn inmiddels aardig aan het vervellen en Martijn zijn donkerbruine rug is nu gevlekt.
Het idee werd opgevat om op zo’n banaan (zie foto’s) te gaan. Dat leek Martijn en mij ook wel wat dus wij gingen mee. Nou gaat zo’n banaan best heel hard en als je valt kom je weliswaar in het water terecht, maar ook dat kan best pijnlijk zijn. Ook val je meestal allemaal tegelijk en kun je elkaar niet echt ontwijken. En dat gebeurde dus. Ik kreeg een flinke klap op m’n ribben en die zijn nu gekneusd. Ik geloof niet dat ik het mensen zou aanraden om een tochtje op een banaan te maken, maar het was toch stiekem best wel leuk. Nu dus even rustig aan met de ribben…..

Afgelopen weekend hadden we 2 verjaardagen. Vrijdag werden 2 mannen uit Martijn zijn dartteam 40 en werden we met de hele groep in een soort feestbus geladen en heel het eiland over gereden. Bij terugkomst ging hun onlangs aangeschafte snackkar open en hebben we nog lekker een biertje gedronken.
Zondag werd Djaro, de zoon van Ester en Geert, 5 jaar. Ze vierden het op het strand en dus hebben we heerlijk onder een palapa (soort parasol van palmbladeren) gezeten met een hapje en een drankje. Even niet te veel in de zon dit keer!

Vorige week kreeg ik een mailtje van Angelique (vriendin van mijn middelbare schooltijd). Ik had haar al jaren niet gesproken, maar ze mailde dat ze op vakantie ging naar Curacao en wel wat wilde afspreken. Afgelopen woensdag ben ik naar hun appartementje gegaan en hebben we heerlijk bijgekletst. Het was weer helemaal als vanouds. Met haar en haar man Armand een mooie duik gemaakt; Angelique heeft onder water gefilmd. ’s Middags zijn we naar ons huis gegaan en hebben we op Martijn gewacht. Toen hij thuis was zijn we met z’n vieren nog een keer gaan duiken op een ander plekje. Ook weer erg mooi!
Zo gezellig om zo lekker vertrouwd een dagje door te brengen.

Aankomend weekend is het eerste Curacao Northsea Jazzfestival. Het is een hele happening. Op de radio hoor je niets anders meer. Wij weten nog niet of we er heen gaan, maar het is wel grappig om mee te maken. Vanavond speelt Candy Dulfer als voorproefje op Mambo en daar gaan we waarschijnlijk wel even heen.

Nou, dat was het weer voor nu.
Hier nog de foto’s!

maandag 16 augustus 2010

Home sweet home!

Na 2 weken klussen, uitpakken en opruimen zijn we aardig gesetteld in ons nieuwe huis. We genieten er elke dag van. Er moet nog best het een en ander gebeuren, maar dat gaat nu steeds met kleine beetjes tegelijk. De eerste dagen werkten we in een Nederlands tempo in huis en dat was niet zo slim. Zweten, zweten, zweten en om 20.00 uur uitgeput naar bed. Daar moest verandering in komen, dus nu wat rustiger aan. Martijn is overdag aan het werken en dan schuif ik wat met meubels, koop wat spullen die we nog missen, probeer het huis een beetje schoon te houden en zorg dat onze fantastische koelkast gevuld blijft.

Het vele thuis zijn begint zo langzaamaan toch een beetje te vervelen, dus ben ik op zoek naar een baantje. Er zijn veel mogelijkheden, maar het is allemaal ver rijden en verdient hooguit 8 gulden per uur. Dat is even wat anders dan in Nederland. Maar goed, iets te doen hebben is ook wat waard.
Dit weekend kreeg ik ineens een telefoontje van een stel hier verderop in de straat. Zij hadden via via gehoord dat ik werk zocht en zij zochten oppas voor de kinderen op donderdag en vrijdag. Vandaag ben ik even bij ze langs geweest en donderdag ga ik beginnen. Lijkt me erg leuk!

Af en toe ga ik even met een andere buurvrouw kijken bij een nestje puppies. Die zijn zooooooo schattig! (zie foto's) Misschien zit onze toekomstige waakhond er wel tussen!
Iedereen heeft hier een waakhond en dat maakt een wandelingetje door de buurt vrij lastig. Veel honden lopen gewoon los en dus is een stok handig om vervelende honden van je af te kunnen slaan. Liever met de auto dus....
Er zijn ook honden in de buurt die heel regelmatig blaffen. Als er vliegtuigen over vliegen (wat een aantal keren per dag gebeurd en dan echt vlak langs ons huis) gaan alle honden helemaal los. Het duurt even maar dan is de rust wedergekeerd. Het is wel eens vervelend, maar je went er aan.

Waar we verder een beetje aan moeten wennen is het verkeer hier. Links en rechts inhalen mag, knipperlichtgebruik is zeldzaam, voorrang is nooit vanzelfsprekend en soms staat er ineens iemand midden op de weg stil om even een praatje te maken met een bekende. Er wordt hier volop gebruik gemaakt van de claxon en dat is meestal om iemand te groeten of om aan te geven dat je even voor mag gaan. Of natuurlijk als je te lang stil staat voor het stoplicht, maar dat doen wij opgefokte Nederlanders ook altijd, dus dat is niets nieuws.

Het eiland is echt prachtig nu. Door de regen van de afgelopen tijd staat alles in bloei en is groen, dus prachtig om te zien! Ook onze tuin is mooi in bloei. Via de link hieronder kun je ons huisje en tuin bewonderen!
In en om het huis

woensdag 4 augustus 2010

Joehoe!!!!

Joehoe!!!!!!!!!!!!!! Gisteren is de container gekomen en ineens moesten we gaan haasten. Dat was wel gek. Vier weken afwachten en balen dat het zo lang duurde en ineens is daar dan dat telefoontje dat de container binnen een half uur voor de deur staat! Als een malle dus zoveel mogelijk spullen ingepakt en vertrokken.
De mannen zaten inderdaad al te wachten en konden dus gelijk beginnen. Halverwege begon het enorm te regenen en moesten ze even stoppen, maar al snel stonden al onze spullen binnen. Hoe bizar is het dat we in Nederland in de enorme hitte de spullen moesten inpakken en op Curacao alles in de regen naar binnen gebracht werd. Hoezo omgekeerde wereld!
Ik was zoooooooooo blij dat we in ons huis konden dat ik die grote grijns niet meer van mijn gezicht kreeg. Ook al zaten we in de zooi en moest er nog veel gebeuren, het maakte allemaal niets uit. Het feit dat we in ons eigen huis zaten maakte alles goed! We hebben de hoog nodige dingen uitgepakt en ook nog even het halve eiland over geracet om uit te checken bij Livingstone. Daarna heerlijk ontspannen gegeten bij Marcel en Ineke. Zo fijn als mensen even een maaltje klaar maken als je zelf alleen maar door wilt gaan met uitpakken en vergeet dat eten ook best handig is.
Volledig uitgeput zijn we daarna maar meteen gaan slapen (nadat we de zoektocht naar beddengoed hadden afgerond). De eerste nacht in een nieuw huis is altijd even wennen. De blaffende honden in de buurt en andere nieuwe geluiden hielden ons af en toe even wakker, maar al met al een goede nachtrust gehad.
Vandaag zijn we begonnen met dozen uitpakken. Eerst de keuken, want we konden niet eens een fatsoenlijke boterham smeren. Druipend van het zweet en tussen de klusjesmannen door manoeuvrerend (de garagedeur werd nog even snel gefixt) is dat hoofdstuk afgesloten.
Martijn is nu een koelkast aan het kopen (met ijsblokjes maker!!!!) en dan relaxen en voor het eerst koken in onze eigen keuken!!
Morgen verder met de woonkamer.

zaterdag 31 juli 2010

Geduld is en schone zaak


Helaas nog geen container, dus nog even relaxen op Livingstone. Ook geen straf, maar we kijken wel erg uit naar ons huisje. Nog even geluld….

We hebben wel een auto op de kop kunnen tikken via iemand van de marine . Een erg leuk klusproject voor Martijn want er hangt van alles los en kan een hoop aan opgeknapt worden!

Van de week zijn we naar de bioscoop geweest hier. Erg grappig. Iedereen kwam met dienbladen vol eten (pizza, hotdogs etc) en drinken binnen en ging uitgebreid dineren onder de film. De airco werkte goed en een vestje was geen overbodige luxe. Hebben we die toch niet voor niets meegenomen!

Gisteren zijn we naar een 80’s en 90’s party geweest op Zanzibar. Berget Lewis trad op en het zou een groot spektakel moeten worden. De drukte viel gelukkig mee en het optreden liet erg lang op zich wachten. Dat is op zich niet erg, want met een biertje op het strand en een muziekje er bij is het helemaal niet vervelend. Op een gegeven moment kwam er een man het podium op met een heel verhaal over ruzie met de band, problemen met de betalingen etc etc. Berget zou nog wel komen maar dan met een andere band bla bla. Nou, ze kwam, zong een paar liedjes, schreeuwde weet ik hoe vaak: ‘put your hands in the air’ en ging weer af. Wat een aanfluiting. Het feestje was ook al erg vroeg afgelopen en er was erg veel onvrede onder de feestgangers. Tja, het is Zanzibar en je betaalt flink voor de entree en je drankje en als het feest dan niets voorstelt worden mensen boos!
Maar ach, we hebben er het beste van gemaakt.

zondag 25 juli 2010

Acda en De Munnik

Vrijdagavond zijn we naar Mambo Beach gegaan om Acda en de Munnik te bewonderen. Eerst een drankje gedaan aan de bar waar we vervolgens de halve marine tegen kwamen. Erg gezellig om zoveel nieuwe mensen te ontmoeten!

De mannen waren erg druk met hun bier, dus zijn Patricia en ik begonnen aan onze missie om vooraan bij het podium te komen. Dat bleek erg gemakkelijk te gaan en met wat sorry zeggen en wat bekenden verder vooraan aan te spreken stonden we in no time bij het podium. Het scheelde niet veel of we konden ze aanraken! Hieronder staat een link naar de foto's en een kort filmpje.
Foto's Acda en de Munnik

woensdag 21 juli 2010

Film


Jeeeeeee! Missie ‘spekkie webu’ is geslaagd en het was inderdaad de moeite waard. Heerlijk, dat gaan we vaker eten!

Gisteren zijn we naar Mambo beach geweest om film te kijken. Was weer een hele aparte ervaring. Vorig jaar op vakantie hadden we dat al eens gedaan en dat was goed bevallen. Dus wij hadden ons geïnstalleerd in de grote kussens, lekker film kijken onder de sterren hemel!
In de pauze even een drankje gehaald en tot mijn verbazing stond er een oud collega van de skischool in Gerlos achter de bar! Heel apart! Even geklets en toen weer verder film kijken. Maar dat ging dus mooi niet door! Ze hadden een dvd speler die niet voor en achteruit kon spoelen en in de pauze hadden ze de film op stop gezet. Konden ze na de pauze dus niet meer doorspoelen naar de tweede helft en hield het hele verhaal op. Sorry mensen, de film is afgelopen…….

maandag 19 juli 2010

De tweede werkweek is begonnen

Martijn is aan zijn tweede werkweek begonnen. De eerste was druk, vermoeiend en leuk. Veel nieuwe mensen, veel nieuwe indrukken en veeeeeeeel informatie. Maar heeft het er al goed naar zijn zin. 
Vandaag had hij alweer veel afspraken staan om bij bedrijven langs te gaan om kennis te maken, dus ook alweer druk druk druk. Tussendoor even naar ons huis om even alles langs te lopen nu de vorige bewoner er uit is en de huisbaas er aan de slag gaat.


Als lunch eten ze bij de marine vaak 'spekkie webu'. Dat is een broodje uitgebakken spek met ei. Schijnt erg lekker te zijn, dus ik moest het ook proberen vond Martijn. Wij van de week dus op pad om bij de plaatselijke snèk een spekkie webu te halen. Nou, dat is dus nog niet gelukt, want eerst moet je goed zoeken wat een goede snèk is (kleine huisjes langs de weg met een klein betralied raampje) en dan moeten ze het nog hebben. Overal waar we kwamen was het op, dus kwamen we uiteindelijk bij de mac Donalds uit waar ze ook geen verkeerde burgers hebben, maar het is geen spekkie webu!

Verder van de week maar eens op pad geweest. Martijn was met de auto naar het werk, dus met de bus naar Punda samen met Ineke (de vrouw van een collega van Martijn die hier ook nog op het resort zit) en haar twee zoons Bart en Rik. Een beetje rond gekeken in de stad, geluncht, fruit gekocht op floating market (zie foto’s) en toen weer terug met de bus. Helaas hadden we die net gemist en moesten we 1,5 uur wachten op de volgende! Toen hebben we toch maar even Martijn gebeld of hij ons uit zijn werk even op kon pikken. Gelukkig kon dat!

Afgelopen weekend heerlijk rustig aan gedaan. Naar het strand geweest (mooie beestjes gezien, zie foto’s), lekker uit eten geweest en gedoken. Dat was wel weer super gaaf! Met een instructeur op pad gegaan, want het was voor ons allebei een jaar geleden dat we gedoken hadden. Het was prachtig onder water. We kwamen zelfs nog een standbeeld van Neptunes tegen! Waar is je onderwater camera als je hem nodig hebt???

We zijn ook nog even op pad geweest om kleding te kopen. Bij verschillende shopping centres rondgelopen met prachtige namen (Suikertuintje en Bloempot bijvoorbeeld!). Geen kelding gevonden, maar wel kaartjes voor Acda en de Munnik gescoord!!! Vrijdag op Mambo dus meebleren met ‘ik ben mezeluf niet of al die jaren nooit geweest’ en ‘het regent zonnestralen’ en nog veel meer! Zin in!!!
Foto's

maandag 12 juli 2010

Einde vakantie


Van de week zijn we in ons nieuwe huis geweest. Het is prachtig! Ik ben in mijn hoofd al helemaal bezig met de inrichting. We hebben erg veel zin om er in te gaan, maar we moeten nog even wachten. Geduld is een schone zaak.

Over de teleurstelling van gisteren (voetbal) ga ik maar niet te veel uitweiden. Wat was het jammer……

Onze eerste ‘normale’ dag vandaag. De vakantie is voorbij en Martijn is begonnen met z’n nieuwe functie. In z’n nieuwe blauwe uniform is hij vanmorgen om half 7 vertrokken. Ik was nog te slaperig om een foto te maken van mijn man in pak, maar dat komt nog!
Voor mij is het natuurlijk nog steeds een beetje vakantie, want we zitten nog steeds op het resort.

Vanmorgen ben ik mijn dagelijkse baantjes gaan zwemmen en de poolboys waren nog druk aan het schoonmaken. Ik vroeg netjes of ik al kon gaan zwemmen. “Maar natuurlijk mevrouw. U bent onze vaste gast iedere ochtend!” was de reactie. Jeeeee, ik word herkend vanwege een sportieve bezigheid. Goed bezig!

Inmiddels ook mijn eerste aanvaring met vervelende beestjes gehad. En dat in het zwembad! Ik zwom zo tegen een kakkerlak aan. Getver! Al mijn moed verzameld (ik hou niet zo van beestjes….) en hem netjes op de kant gezet. Rustig gebleven en doorgezwommen. Zwem ik bij het volgende baantje weer tegen zo’n beest aan! Toen begon het wel te kriebelen. Ik voelde overal beestjes! Heb in record tempo mijn 30 baantjes gezwommen en toen snel het water uit! Brrrrr!

Straks ga ik met de bus naar de supermarkt, want we hebben nog maar 1 auto en daar is Martijn mee op pad.
Veel verder reikt mijn taak als huisvrouw nog niet, want dat doen de schoonmaakster hier nog. Dus vanmiddag maar even lekker een boekje lezen ofzo.

woensdag 7 juli 2010

Bon dia mi dushi's


Na een lange maar goede reis zijn we aangekomen in een prachtig Curacao. We werden erg goed opgevangen door Esther en Geert en naar ons resort gebracht. We zitten tot eind juli in Livingstone en dat is helemaal niet verkeerd! Een prima huisje, een heerlijk zwembad en van alle gemakken voorzien. Niets te klagen dus.
Gisteren zijn we met een groepje voetbal gaan kijken op het strand bij Hooks hut (zie link naar foto's). In de rust even een duik genomen en met een cocktail  in de hand onze jongens aangemoedigd (en hier en daar uitgescholden, maar ook dat hoort erbij). Het tijdsverschil is bijna niet meer voelbaar, op af en toe een erg wakker moment midden in de nacht na. Ook dat verdwijnt snel genoeg.
We hebben bij het huisje al internet, dus net al even skype uitgeprobeerd.
Het voelt nu nog een beetje als vakantie. Zon, zee, strand en niets hoeven. Heerlijk! Daar komt vast nog wel verandering is, maar voor nu genieten we er maar even van!
foto's voetbal

donderdag 1 juli 2010

Verhuizers

Het is heel apart om mee te maken hoe het allemaal geregeld is zo'n grote verhuizing, 3 stoere mannen zijn bezig al onze spullen in papier, bubbeltjes plastic en dozen te stoppen. Zo snel als dat gaat!!! Heel apart! Ik loop erg in de weg, dus ben maar even aan het computeren geslagen in de verhuizersvrije slaapkamer. Martijn maakt zich hier en daar nog nuttig en ik kom uit mijn schuilplaats als er koffie gezet moet worden of iets dergelijks.Vannacht zijn we tot diep in de nacht nog bezig geweest met spullen uitzoeken en apart zetten en vanmorgen ging de wekker om 7 uur, dus ik moet nog oppassen dat ik niet in slaap val hier!
Maar echt hoor, hulde aan de verhuizers!!!!


zondag 27 juni 2010

Nog 9 nachtjes slapen


Heerlijk op een terrasje op de camping in Uzes even een blog aangemaakt met behulp van mijn handige computermammie. Best handig zo'n computercursus van het werk!
We genieten hier van ons laatste dagje vakantie in Frankrijk en morgen gaan we weer terug naar Nederland. Laatste zaakjes regelen, container inpakken en dan op naar Curacao! Over 9 nachtjes is het zover! Spannend!!!!!