woensdag 14 december 2011

De bruiloft


Ik zou bijna het blog van vorig jaar kopiëren en opnieuw posten, want deze decembermaand lijkt tot nu toe erg veel op die van vorig jaar. Sinterklaas kwam en ging, kerst komt eraan en dat zie je overal, alleen je voelt het niet. Met een temperatuur van 30 graden ‘Let it snow, let it snow, let it snow’ op de radio horen blijft toch vreemd.
Verder hopi awa! Vanaf eind november hebben we enorm veel regen gehad. Vorig jaar was het nog een stukje erger, maar we hebben er nu wel weer genoeg van.
Ik heb het nu ook kouder dan vorig jaar. Waarschijnlijk omdat we inmiddels goed aan de warmte gewend zijn is de gevoelstemperatuur veel koeler is zodra het kwik een paar graden daalt. Ik heb zelfs al een avond in een lange broek, een trui en sokken gezeten. Alleen de warme chocolademelk melk met slagroom miste nog!

Maar goed, we mogen niet klagen, want wat hebben we fantastische weken achter de rug. 3 weken lang hebben we kunnen genieten van 26 familieleden en vrienden die naar Curacao gekomen waren voor onze bruiloft! En daarvoor waren Sipke en Denise hier al geweest op huwelijksreis, dus in totaal 5 weken volop genoten!
Wat was het heerlijk om iedereen weer te zien. Af en toe was het gewoon onwerkelijk, want als we een drankje ging doen bij Wet en Wild leek het net of we in de kroeg in Delft stonden! Heerlijk om ons leventje met zoveel mensen te kunnen delen en met elkaar zo te genieten.

De dag van de bruiloft brak aan en we hadden super veel mazzel met het weer. Het was een stralende dag. Op van de zenuwen begon de dag voor mij vroeg, want voordat Martijn mij om half 10 kwam ophalen moest er nog een hoop gebeuren. Gek genoeg viel die dag wel ineens alle spanning van me af. Ik was de dagen, weken misschien zelfs wel, voor de bruiloft zo verschrikkelijk gespannen. En die ochtend viel dat allemaal weg. Behalve toen Martijn voor de deur stond. Dat was toch wel even heel erg spannend.
Daarna zijn we foto’s gaan maken en vooral daarbij hadden we geluk met het weer. We hadden een tijdschema, maar daar begonnen we op z’n Antilliaans aan en kwamen dus overal te laat. Maar dat had wel als resultaat dat we steeds net voor of net na een bui op locatie aankwamen. En vanaf de aankomst bij Landhuis Ascencion, waar we de rest van de dag door brachten, was het droog en zonnig.  
Voor het burgerlijk hadden wij Maria gevraagd. Een hele lieve Antilliaanse vrouw die we hier hebben leren kennen en die samen met een ambtenaar van de burgerlijke stand huwelijken mag doen. Ze deed het erg leuk. Warrig, vergat zelfs een deel van de geloften (bij beide op hetzelfde punt) en ging aan het einde nog even door met haar speech omdat ze een stukje vergeten was, maar dat maakte het juist lekker los en ongedwongen.
Judith en mijn vader deden de kerkdienst. Dat was zo bijzonder! Heel persoonlijk en warm.
Tijdens de champagne toast vertelde mijn moeder over mij van baby tot bruid. Het meest opvallend vond ik een gedichtje dat ze voorlas dat ik geschreven heb toen ik op de basisschool zat:
Droom jij ook van zonneschijn,
Lekker luieren aan het strand,
In het zand,
De wind voelen door je haren,
Dat is pas leven,
Dat is fijn.
Het diner was een combinatie van bekende ‘westerse’ en Antilliaanse gerechten.
Martijn zijn vader opende het diner met een mooie speech.
Tijdens het eten hadden we muziek van Quartetto Classico i Romantico. 4 Antilliaanse mannen die prachtig zongen en muziek maakten.
’s Avonds na het diner barstte het feest los en kwamen de vrienden van Curacao er bij. We begonnen met een brassband om de boel even goed te openen. Martijn gaf nog even een showtje weg toen hij gevraagd werd met ze mee te trommelen en een act mee te doen. Iedereen stond er van te kijken. Zonder problemen!
Daarna de Antilliaanse band ‘Loading’. Heerlijke muziek en er werd flink gedanst!
Helaas kwam er, veel te snel voor ons gevoel, een einde aan de avond.
Alle clichés zijn waar. Zoveel mensen hebben tegen me gezegd: ‘Die dag staal je’, ‘Geniet ervan want het is voorbij voor je er erg in hebt’, ‘Veel dingen zul je pas zien op de foto’s en film omdat er veel langs je heen gaat’ etc etc. Het klopt allemaal! De dag vloog voorbij, maar we hadden ons de hele bruiloft niet beter kunnen wensen!!!

Nu is het normale leven weer begonnen. We zitten weer in een normaal ritme en zijn weer volop aan het werk.
De feestdagen komen er weer aan dus we zijn weer aan het plannen. We doen weer een poging voor een BBQ op het strand met kerst. Vorig jaar viel dat letterlijk in water vanwege de regen, maar we proberen het gewoon opnieuw!

Lieve mensen, allemaal bedankt voor jullie lieve berichten, telefoontjes, kaartjes of aanwezigheid op onze bruiloft en voor iedereen alvast:
Bon pasku i feliz ana nobo!

Foto's van de bruiloft