Het einde van november nadert en de donkere dagen voor kerst komen eraan. Nooit gedacht dat ook hier de dagen zo donker zouden zijn. We hebben geen sneeuw, maar het weer is omgeslagen van windstil met af en toe zon en af en toe een hoosbui naar harde wind en volledige bewolking met regelmatig een hoosbui. Het eiland is in jaren niet zo nat geweest en op verschillende plekken blijft het water dan ook staan. De grond kan het niet meer aan.
De luchtvochtigheid is erg hoog en de was is dan ook niet meer droog te krijgen. We hangen hem nu al binnen op, maar ook dan duurt het dagen voor het echt droog is.
De luchtvochtigheid is erg hoog en de was is dan ook niet meer droog te krijgen. We hangen hem nu al binnen op, maar ook dan duurt het dagen voor het echt droog is.
Een nare bijkomstigheid van de regen is dat de wegen verslechteren. Nou was het al niet veel, maar erg veel slechter moet het niet worden, want dan kunnen we beter weer met paard en wagen op pad gaan. Er zitten enorm veel gaten in de weg en repareren lukt bijna niet en heeft ook weinig zin, want het spoelt allemaal zo weer weg. Als het geregend heeft staan er vaak flinke plassen op de wegen en zie je niet meer waar kuilen en gaten zitten. Als je dan met flinke vaart aan komt rijden en pakt zo’n gat mee, dan is de auto daar over het algemeen niet zo blij mee.
Nog een vervelend gevolg van al die regen is dat de muggen zich in rap tempo vermenigvuldigen. Wij hebben ons er lang tegen verzet, maar ook wij zitten tegenwoordig vaak binnen, waar er iets minder muggen zijn.
Met al die muggen verspreidt ook de ziekte dengue zich steeds sneller over het eiland. Dengue wordt overgebracht door muggen en aangezien die er nu in overvloed zijn en ze er vrolijk op los steken gaat dat best snel helaas.
Mij hebben ze ook te pakken gehad. Ik had in eerste instantie alleen flinke pijn achter mijn ogen en zat onder de uitslag. Nou, als dat dengue is dat valt het best mee. Maar nee, na ongeveer een week werd ik echt ziek. Geen eetlust, moe, slap, pijn in m’n hele lichaam, kortom ellendig. Langzaam aan gaat het weer wat beter gelukkig. En voor de rest van mijn leven ben ik nu immuun voor deze vorm van dengue. Wel jammer dat er 4 vormen zijn…..
Vorige week is ook hier de sint aangekomen. Wat een prachtige intocht was dat. Omgekeerde wereld. Een donkere sint met een beetje witte schmink en zwarte pieten met een extra laagje zwart, want dat hoort zo. En niks geen sinterklaasliedjes door de straten, nee een Caribische brassband met flink geweld achter de sint aan!
Een echte sinterklaassfeer is er dus niet hier, maar we zingen uit volle borst hoor de wind waait door de bomen en zetten vrolijk onze slipper. En met effect, want gisteren heeft de sint hier al een prachtig pakketje gebracht!
Verder gaat alles lekker z’n gangetje. Martijn heeft het naar zijn zin op het werk, gaat af en toe darten, af en toe tennissen en klust wat aan de auto’s. Ons wagenpark is zijn trots. Af en toe verhuren we een auto en Martijn blijft verder lekker bezig met opknappen en onderhouden.
Hij is ook met een groep collega’s gaan zeevissen. Ze hebben een paar flinke jongens gevangen en we hebben nu dan ook de vriezer vol liggen met vis.
Ik heb het ook naar mijn zin op het werk. Het was even wennen om weer ritme te hebben in de week, maar het bevalt goed. De winkel is nu 2 keer zo groot geworden en vorige week hadden we de officiële opening. Een heel feestelijk gebeuren en een prachtige winkel!
En afgelopen vrijdag hadden we het Caribische Assaut. Dat is een officiers gala van de marine. Dus ik was samen met Joyce op pad geweest om een mooie jurk te scoren en dat was gelukt. Ik was zelf die avond wel van top tot teen roodgespikkeld, maar dat viel gelukkig niet zo op. Het was een bijzondere avond.
