Oktober op Curacao

Een dag voor Martijn zijn verjaardag hier op Curacao! De derde alweer hier op het eiland. Wat vliegt de tijd toch!

We hebben de afgelopen tijd weer veel gedaan. Martijn blijft lekker klussen aan de auto’s, we volleyballen elke week met een erg gezellige groep mensen, Martijn volgt een cursus Papiaments met 2 vrienden en ik volg een cursus Spaans met een collega. Vanuit mijn werk wilden ze graag dat ik Spaans zou leren omdat ik toch echt niet kan communiceren met onze Venezolaanse gasten. Die spreken namelijk geen woord Engels en ik maar een paar woordjes Spaans. De basiscursus die ik hier een poos geleden gevolgd heb volstaat echt niet, dus opnieuw de schoolbanken in. Het is best druk, 2 avonden in de week naar school na het werk, maar wel weer erg leuk. Hablo un pequeno espanol! Maar nog veel te leren.

Samen met Carola ben in begonnen de mooie plekjes van Curacao te verkennen op de woensdagochtend. We zijn dan allebei vrij en wonen vlak bij elkaar, dus dan stappen we ’s ochtends vroeg de auto in en eten onze boterham met pindakaas boven op een bergtop. We hebben inmiddels de Christoffelberg, Ronde Klip en Jorisbaai (vleermuizengrot en de Oase) gehad. Heerlijk is het zo ’s ochtends vroeg en zo mooi!

We hebben nog veel mooie plekjes te gaan, dus de planning is dit iedere woensdag te blijven doen.

Sinds een paar weken zitten we zonder gas. We hebben hier geen gasleiding, maar 2 grote gasflessen die buiten de tuinmuren staan. Helaas waren ze allebei dus leeg. We hebben er niet voor niets 2, want als er 1 leeg is moet je eigenlijk direct een nieuwe bestellen, zodat je nooit zonder gas zit. Met de verhuizing is dit even mis gegaan en nu moeten we dus wachten op een nieuwe gasfles die geleverd moet worden door een bedrijf, want dat mag je niet zelf doen. Levertijd 5 weken…….

We koken dus vrolijk op de barbecue (gasflessen daarvoor kun je wel zelf halen gelukkig) en dat heeft ook wel wat. We weten inmiddels zelfs hoe we een pizza moeten klaarmaken op de barbecue, dus ook geen oven meer nodig. Wat kan het leven toch simpel zijn!

Zo zaten we laatst ook ineens ’s avonds zonder stroom. Dit gebeurd wel vaker, want er is niet genoeg stroom om het gehele eiland dag en nacht te voorzien. Ze schakelen regelmatig tussen wijken en dan zitten we ineens een paar uur zonder stroom. Maar nu gebeurde dat voor het eerst ’s avonds en dan is het toch wel een beetje donker. We waren ons net aan het klaarmaken om uit eten te gaan, dus het was een verrassing of we een beetje toonbaar in het restaurant aan zouden komen. Buiten hebben we maar een paar fakkels aangedaan en dat was eigenlijk wel heel gezellig!

Afgelopen weekend hebben we de verkiezingen gehad hier op het eiland. Het kabinet was gevallen en dus op naar de stembus. De opkomst was zeer hoog, maar dat zullen jullie allemaal wel meegekregen hebben. Ik heb gehoord dat jullie er mee doodgegooid werden in het nieuws, dus ik vertel niet veel nieuws denk ik.

Het was wel speciaal om mee te maken hier. We waren eigenlijk op weg naar Bonaire voor een weekendje aanmoedigen van vrienden die daar meededen aan een mountainbike wedstrijd. Dus snel ingecheckt op het vliegveld en toen op naar Tera Cora. Dit ligt vlak bij ons oude huis, want een adreswijziging waren we een klein beetje vergeten door te geven. Aangekomen bij het stemlokaal moesten we achteraan sluiten in een flinke rij. We waren met nog een stel de enige Nederlanders, maar er viel geen onvertogen woord. Er was van te voren bij veel mensen angst dat er ongeregeldheden zouden zijn op het eiland, maar wij hebben er niets van gemerkt. Wel merkten we dat bijna alle Antillianen die wij kennen op Pueblo Sobrano gingen stemmen en dat voelt toch wel een beetje raar. Ineens voelde ik me als Nederlander niet meer zo welkom hier. Eigenlijk een rare gedachte, want mensen veranderen niet direct doordat je weet wat ze stemmen. Toch voelde het een beetje zo.

De rij liep aardig door en eenmaal in het stemlokaal moesten we de stempas inleveren (mijn eerste officiële document met mijn nieuwe achternaam!!) en werden onze namen omgeroepen. Ze checkte eerst even de uitspraak bij me, want Nynke Miriam Mouthaan geboren Bouma is toch wel een mond vol echt Hollandse moeilijk uit te spreken namen.

Gewapend met een enorm vel en een rood potlood het kartonnen stemhokje in en de stem was uitgebracht. Toen maar snel terug naar het vliegveld.

Op Bonaire hebben we een heerlijk weekend gehad. ’s Avonds natuurlijk toch in spanning aan de radio gekluisterd bij ieder nieuwsbericht en veel smsjes met tussenstanden van onze vrienden op Curacao. Uiteindelijk was de uitslag niet verrassend. Pueblo Sobrano op 1 en MFK op 2. Veel veranderd er dus niet want deze partijen vormen net als in het vorige kabinet weer een coalitie alleen nu met een ander poppetje voorop.

Tot nu toe hebben we niets gemerkt van ‘makambahaat’ (makamba is een scheldwoord voor Nederlanders) en is het leven niets veranderd. Meneer Wiels heeft zijn uitingen over de banden met Nederland verbreken ook al wat genuanceerd door te zeggen dat ze daar nog wel een jaar of 10 voor nodig hebben. 

Zoals het er nu naar uit ziet krijgen we een jaartje extra hier, maar geen angst dat we er uit gezet worden dus.

Dat jaar erbij is overigens nog steeds niet officieel bevestigd door de marine....

Op dit moment merken we dat de regentijd is begonnen. Iedere dag regen en periodes windstil. Maar dat hoort erbij in deze periode. Niets nieuws dus.

Verder bereiden we ons voor op een bezoek aan Nederland. Nog ruim 3 weken en dan zitten we in het vliegtuig! Juut en Lieven, we komen de kleine knuffelen!!!

Foto's oktober