Mag ik even voorstellen......

Eindelijk kan ik jullie voorstellen aan baby Mouthaan!! Is het geen knapperd?!
Wat waren de afgelopen weken spannend zeg! Op de dag dat we 4 jaar getrouwd waren ontdekten we dat er een kindje op komst was. En dan moet je weken lang je mond houden! Dat was lastig. Zeker omdat ik niet goed ben in liegen, maar toch hier en daar wat smoesjes moest verzinnen. Bijvoorbeeld over de wijntjes die ik liet staan.

Tijdens het eerste bezoek aan de verloskundige kregen we al een echo en zagen we een soort vlekje met een knipperlichtje, wat dan het hartje moest zijn. Nu, 5 weken later hebben we weer een echo gehad en zagen we al een echt mensje! Armpjes, beentjes, alles er op en er aan! Wat is dat bijzonder om te zien. Ook hebben we het hartje gehoord. 

Alles is nieuw en spannend en ineens besefte ik me dat ik nooit echt opgeslagen heb wat mijn zwangere zussen en vriendinnen me allemaal verteld hebben. Als je het zelf niet meemaakt is het toch een beetje ver van je bed. Nu had ik enorm veel vragen, maar er ging nergens een laatje open met de antwoorden. Gelukkig hebben we internet! Hoera voor Google!! 

Heerlijk dat nu de eerste spanning er af is. Nu kunnen we het nieuws delen met iedereen!! Volgens de echo ben ik nu 13 weken zwanger, dus half juli uitgerekend. Dan maakt ons geplande vertrek van Curacao op 2 augustus een beetje lastig, dus we zijn nu in overleg met de marine over hoe we dat gaan oplossen. Vermoedelijk zal er weer een periode bij komen, maar hoe lang dat zal zijn moeten we afwachten. 

Het is ook wel een gek idee dat, naast een huwelijk waar niet iedereen bij aanwezig kon zijn vanwege de afstand, we nu ook een kindje krijgen wat familie en vrienden op afstand zullen moeten volgen. Een heel dubbel gevoel. Want hoe heerlijk is het om op dit relaxte eiland zwanger te zijn! Aan de andere kant zouden we graag meer kunnen delen met familie en vrienden. Maar ook hier: lang leve het internet, want wat zijn we blij met skype en whatsapp!!